ازنظر قرآن امامت، نبوت و ولایت در سنین کودکی نه تنها امری ممکن است بلکه از وقوع آن نیز در قرآن آیاتی وارد شده است:
الف. خداوند متعال خطاب به حضرت یحیی میفرماید: «یَا یَحْیَى خُذِ
الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَیْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِیًّا»؛ «ای یحیی! تو
کتاب آسمانی ما را به قوت فراگیر و به او در کودکی مقام نبوت دادیم».
فخر رازی درباره حکمی که خداوند به حضرتیحیی(علیه السلام) داد میگوید:
«مراد از حکم در آیه شریفه، همان نبوت است؛ زیرا خداوند متعال عقل او را
در کودکی محکم و کامل کرد و به او وحی فرستاد، چرا که خداوند حضرتیحیی و
عیسی را در کودکی به پیامبری برگزید، برخلاف حضرتموسی و محمد(صلی الله
علیه و آله) که آنان را در بزرگسالی به رسالت مبعوث نمود.»
ب. و نیز درمورد حضرتعیسی(علیه السلام) میفرماید: فَأَشَارَتْ
إِلَیْهِ قَالُوا كَیْفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیًّا قَالَ
إِنِّی عَبْدُ اللَّـهِ آتَانِیَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا«مریم
[در پاسخ به ملامتگران] به طفل اشاره کرد. آنها گفتند چگونه با طفل
گهوارهای سخن گوییم؟ آن طفل گفت: همانا من بنده خدایم که مرا کتاب آسمانی و
شرف نبوت عطا فرمود...».
قندوزی حنفی بعد از ذکر ولادت اماممهدی(عج) مینویسد: «گفتهاند که
خداوند تبارک و تعالی او را در سن طفولیت حکمت و فصلالخطاب عنایت نمود، و
او را نشانهای برای عالمیان قرار داد، همانگونه که در شأن حضرتیحیی
فرمود: «یا یحیی خُذِ الکتاب بقوةٍ و آتیناهُ الحُکمَ صبیًّا». و نیز در
شأن حضرتعیسی(علیه السلام) فرمود: «قالوا کیف نُکَلِمُ من کان فی المَهد
صَبیاً* قال انی عبدالله آتانِیَ الکِتابَ و جَعَلَنی نَبیّاً». خداوند،
عمر حضرت مهدی(عج) را به مانند عمر حضرت خضر طولانی گردانید».
قطب راوندی و دیگران با سند از یزید کناسی نقل کردهاند که از
حضرتابیجعفر(علیه السلام) سۆال کردم: قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّـهِ
آتَانِیَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا وَجَعَلَنِی مُبَارَكًا أَیْنَ
مَا كُنتُ وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا
برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب برویید...
