احاديث درباره حضرت مهدي- عليه‌السلام- در مکتب اهل سنت متواتر است.
حديث متواتر: حديثى است که از طريق راويان مختلف با مذاهب گوناگون در زمانها و مکان‌هاى متعدد و پراکنده نقل شده باشد؛ به‌طورى‌که هيچ‌گونه احتمال دروغ و يا تبانى در نشر آن نرود و اين کثرت راويان و گوناگون آنان نشانه راستى حديث مى‌باشد......

متن کامل در ادامه مطلب....

همیشه نشسته ایم و پشت سر هم برایش «باید» بافته ایم. لیست بلند بالایی از «باید»ها ساخته ایم تا او بیاید و همه شان را به تنهایی بر دوش بکشد و تمام درد های جامعة بشری را به تنهایی مداوا کند و تمام انتظارات ما را برآورد.

هر وقت از دنیا خسته می شویم، هر وقت مشکلی آزارمان می دهد، فارغ از این که چقدر بزرگ یا به کجا مربوط باشد، آهی می کشیم و می گوییم: «آقا می آید و همه مشکلات را حل می کند.»، «آقا که آمد باید با فلان شخص فلان برخورد را کند»، «آقا که آمد باید این کار را این طور درست کند» و هزاران جور جملة جورواجور دیگر......

متن کامل را در ادامه مطلب مشاهده کنید....

وجود مبارك خاتم پیامبران، محمد مصطفی صل الله علیه و آله و سلم سزاوارترین فرد به ابراهیم است: «اِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَهَـذَا النَّبِیُّ وَالَّذِینَ آمَنُواْ»،زیرا هرچه را ابراهیم نگریست، آن وجود مبارك نیز دید: «مَا كَذَبَ الْفُۆَادُ مَا رَأَى» و بدان چه ابراهیم با آن بینا شد، بدان بینا گردید: «مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى» و آن كسی را كه ابراهیم علیه السلام سرپرست و دوست گرفت، آن حضرت به سرپرستی و دوستی برگزید: «إِنَّ وَلِیِّـیَ اللّهُ الَّذِی نَزَّلَ الْكِتَابَ وَهُوَ یَتَوَلَّى الصَّالِحِینَ» و از آن‌چه ابراهیم بیزاری جست، آن حضرت تبری نمود: «أَنَّ اللّهَ بَرِیءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِینَ وَرَسُولُهُ» و آن‌گاه پیامبر صل الله علیه و آله و سلم نزدیك و نزدیك‌تر شد: «ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى* فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى» و چیزی قربانی كرد كه ابراهیم نكرده بود: آن حضرت كسی را به قربانگاه برد كه هم او از رسول خدا  صل الله علیه و آله و سلم بود و هم رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم از او و آن قربانی، وجود مبارك حسین بن علی علیه السلام بود كه مرگ و شهادت با عزّت و كرامت را بر طاعت فرومایگان مقدم شمرد، تا در نهایت به بهای ایمنی كعبه از سركشان فرومایه، سرمباركش از تن جدا گردید.

قرآن کریم از زبان حضرت نوح می فرماید:

(رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُۆْمِناً....(1)

«پروردگارا! مرا و پدر و مادرم و تمام کسانی که با ایمان وارد خانه ی من شدند را بیامرز....»

در روایات آل الله ذیل آیه ی شریفه آمده است که امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

(یَعنی الولایهَ مَن دَخَلَ فیها دَخَلَ بُیُوتَ الأنبیاء.) (2)

«یعنی قبول ولایت کند، هر که داخل ولایت آل محمد (صلی الله علیه و آله) شود داخل بیوت انبیاء شد.»

واژه ی بیت، بیوت، بیوت الأنبیاء اهل البیت در فرهنگ قرآن و روایات می تواند دارای دو معنای ظاهری و باطنی (مادی و معنوی) باشد؛ علامه مجلسی (رحمه الله) در توضیح این آیه شریفه می فرمایند:.....

ادامه متن در ادامه مطلب مشاهده کنید...